Zabawa z obręczą dziewiarską

Znacie to ustrojstwo? Ja do niedawna tylko teoretycznie. Jakiś czas temu zakupiłam komplet trzech obręczy w różnych rozmiarach w Tchibo (same zakupy to temat na osobną historię - opowiem na koniec).
Postanowiłam wypróbować toto. Próba zakończyła się wyprodukowaniem komina dla dziecka nr 1. Trochę kombinowania było, gdyż ewidentnie potrzeba tu bardzo grubej włóczki. Nie posiadałam takiej na stanie - wzięłam dwa kolory na raz - ale dwie nitki to i tak było trochę za mało. Grubasa zdecydowanie tu trzeba. Całość wykończyłam szydełkiem.

Dziecko zażyczyło sobie nauki dziergania na obręczy :)


I historia zakupów w sklepie stacjonarnym Tchibo. Ja rozumiem, że obsługa jest szkolona, że taki prikaz mają - ale to co wyprawiają, to strzał we własną stopę i efekt, przynajmniej dla mnie, odnoszą odwrotny od zamierzonego.
Zaraz po wejściu zostałam zaatakowana "witamy w świecie Tchibo!". I tak jeszcze po trzykroć, choć zdążyłam zrobić może ze trzy kroki. Wzięłam obręcz w ręce i udałam się do kasy. Tam padło pytanie czy chcę kawę i ciastko. Nie, dziękuję.. "To może..."- tu padła propozycja jakiegoś gadżetu, niestety nie pamiętam jakiego. Podziękowałam, że nie. "To może takie fantastyczne pudełko?" (sprzedawczyni nie dawała za wygraną) i zaprezentowano mi pudełko, które po otworzeniu zaczęło dość upiornie wygrywać kolędę. Nie. Chciałam kupić tylko to - odpowiedziałam wskazując na pudełko z obręczami leżące na ladzie. "Aha"- stwierdziła sprzedawczyni klikając coś w ekran komputera. "A kawa grubo czy drobno mielona?"
To był moment gdy miałam dużą ochotę odwrócić się na pięcie i wyjść bez zakupów.  Cała akcja była tak potwornie nachalna, że moja noga długo jeszcze nie przekroczy progu sklepów Tchibo.